بسیج

راوی : استاد محمد شاهی                   به نام خدا                     داستان بسیج همه ی اهل محل احترام خانواده ی آن را داشتند حمید رضا برادر بزرگ تر احمد آقا سال اول جنگ به شهادت رسید همان ال بود که ایشان وارد بسیج شد . طی مدتی که ایشان در بسیج مسجد فغالیت داشتند همه ی نوجوان های محل جذب اخلاق و رفتار ایشان شدند .هر زمان احمد آقا به مسجد می آمد جمعی از نوجوانان به دنبال او بودند . مدتی بعد ایش به عنوان مسئول پذیرش پایگاه بسیج مسجد امین الدوله انتخاب شد . بعد از مدتی مسئولیت کار های فرهنگی مسجد نیز به عهده ی ایشان قرار گرفت . کنار فعالیت در مسجد امین الدوله در مسجد امام حسن (ع) نیز های فرهنگی را انجام می داد .نکته ی قابل توجه برای من این بود که وقتی ما در شرایط عادی هستیم حضور قلب در نماز ندازیم .یا اگر مشغله ی فکری داشته باشیم ، دیگر حواسی برای ما نمی ماند .یا اگر کار اجرایی به عهده ی ما واگذار شود ، که دیگر هیچ ! کاملا حواس ما در نماز پرت می شود . احمد آقا عارفی وارسته بود که نماز هایش بوی ملاقات با پروردگار را می داد .معمولا چنین انسان هایی یا از جامعه فاصله می گیرند . یا اگر وارد جامعه و مسجد می شوند خود را مشغول هیچ کاری نمی کنند تا حضور قلب داشته باشند بار ها از این عارف نما ها دیده ایم که فقط سجاده و عبای خود را می شناسند و دیگر هیچ ... اما این شاگرد وارسته آیت الله حق شناس در و ایمان و عمل را از استادش فرا گرفته بود. غو سخت ترین کار های اجرایی مسجد را بر عهده داشت ودر عین حال ، روز به روز بر معنویتش افزوده می شد ! من دیده ام برخی مدیان عرفان ، وقتی نماز را به پایان می رسانند مشغول ذکر و تسبیح و...می شوند. اما احمد آقا وقتی نماز معراج گونه اش به پایان می رسید و سفر عرفانی اش تمام می شد ، همگم با نماز گزاران مسجد تکبیر ها را تکرار می کرد . الله اکبر خمینی رهبر ... بعد دستهایش را به نشانه یدعا مقابل صورتش قرار می داد و مانند بقیه می گفت : خدایا خدایا تا انقلاب مهدی ... بعد هم مشغول گفتن تسبیحات حضرت زهرا (س)می شد.آن هم با توجه کامل . وقتی تعقیبات نماز به اتمام می رسید از جا بلند می شد و مشغول فعالیت های بسیج و فرهنگی می شد . البته در میان شاگردان حضرت استاد چنین افرادی کم نبودند . که این هم از زحمات حاج آقا حق شناس بود .